“ปรัชญาแห่งความพอเพียง”
เสียงเปียโนเพลงพระราชนิพนธ์ “แสงเทียน” โดย ศักดิ์สิทธิ์ เวชสุภาพร ที่แว่วมาจาก “หอปรัชญา” ขนาดเล็กของตลาดชุมชนฟาร์มกวางทุก ๆ เช้า มันแว่วดังในความคิดทุก ๆ ครั้งที่รู้สึกเหนื่อยล้ากับเรื่องราว เหตุการณ์ต่าง ๆ มากมายที่เกิดขึ้นในชีวิต…. โดยเฉพาะในช่วงเวลาแห่งความวิกฤตนี้
ท่วงทำนองของดนตรี ทั้งปลอบโยน และให้กำลังใจในเวลาเดียวกัน ซุ้มขายของที่ทำด้วยไม้ไผ่ หญ้าแฝก เสียงร้องของกวาง นก แมลง แผ่นป้ายปรัชญาต่างๆ ภายใต้ต้นไม้ใหญ่ที่ร่มรื่น กลับสร้างบรรยากาศแห่งความสงบในจิตใจ….
ความทุกข์ยากลำบากของชาวบ้าน ความหวังในการเจริญเติบโตของเด็ก ๆ ในสังคมและชุมชน นั้นยังมีอีกมากมาย ที่ท้าทายรอสติปัญญา ความสามารถของเหล่าครูบาอาจารย์และบุคลากรในรั้วมหาวิทยาลัยแห่งนี้ ออกไปท้าชน ต่อสู้ บรรเทา และแบ่งเบา
เสียงพูดคุย หัวเราะ หยอกล้อเล่นกันของเด็ก ๆ ถึงแม้จะทำลายความเงียบสงบของสถานที่ไป แต่กลับเพิ่ม สร้างสีสรรและคุณค่าใหม่ให้อย่างน่าทึ่ง การถ่ายทอดหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ให้เด็ก ๆ ได้ “เข้าใจ” นั้นทั้งยากและท้าทายบนบริบทใหม่ของสังคมแห่งโลกดิจิตอล ซึ่งอาจเป็นบทพิสูจน์ใหม่อันหนึ่งในชีวิตของการเป็นผู้แสวงหาและถ่ายทอดความรู้ในหน้าที่ของการเป็นครูบาอาจารย์ต่อสังคมไทย
แต่ก่อนอื่นคงต้องลดความทะยานอยาก รู้จัก “พอ” และหันกลับมาทบทวน “ความพอเพียง” ที่แฝงอยู่ใน “หลักปรัชญา” ก่อน
ภาระกิจการเดินทางเพื่อนำเสนอผลงานวิจัยที่เชียงรายและลากยาวต่อเนื่องมาถึงการต้อนรับคณะเด็กน้อยและคุณครูจากพิษณุโลกจะสำเร็จลงมิได้เลยในการทำงานเป็น “ทีม” ที่นำโดย รศ.ดร.มณี และยังมีส่วนของทีมใน กรุงเทพฯ ประกอบด้วย ป้าเฟิร์น น้าแมลงปอ และน้าเอ้ ที่ทำให้ทัพหน้าทำงานแบบไม่ต้องห่วงหลัง…
เสียงเปียโนสุดท้ายของเพลง “แสงเทียน” จบลง…. ความคิดอ่านในใจยังไม่จบ หัวใจกลับพองโตด้วยศรัทธาและความหวัง…. ที่ยังมีดุจแสงเทียนส่องนำทาง
#ตลาดชุมชนฟาร์มกวาง #สถานที่แห่งการเรียนรู้ #ทุกวันหยุดคือวันครอบครัว #กิจกรรมมากมาย #ขนมไทย #ขนมโบราณ #มุมถ่ายรูปเก๋ๆ #หลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง #ระเบิดจากข้างใน #แบ่งโลกนี้ให้เท่าเทียมกัน #ขาดทุนคือกำไร #สุโขทัย #เศรษฐกิจชุมชน #เศรษฐกิจฐานราก #สถาบันเศรษฐกิจพอเพียง #หอปรัชญารัชกาลที่9
วีดีโอบรรยากาศ